Dat de tijd hier voorbij vliegt.
Binnen een dikke 2 maanden ben ik alweer voorgoed in België.
Dat klinkt echt zó cliché maar ik kan niet geloven dat dat jaar al bijna om is. Enfin, 't was geen volledig jaar natuurlijk, maar toch. Crazy!
Bon, een nieuwe update!
Daarvoor moet ik altijd diep in mijn geheugen graven. Even terugspoelen naar de voorbije weken...
Begin april was het vooral uitkijken naar het weekend waarop Sofie en Kwinten op bezoek kwamen. Het weer begon stilletjesaan te beteren en voor dat weekend zag het er extreem goed uit! Yeeees:)
Sofie en Kwinten waren vrijdagochtend (als in héél vroeg) al aangekomen in Parijs. Maar omdat ik nog voor de babies moest zorgen, kon ik pas 's avonds de trein richting Parijs nemen.
We hadden afgesproken aan de Opera en 't weerzien was alleszins heel geslaagd. Dan zijn we daar nog een hapje gaan eten. Daarna trokken we richting ons 'hotel'. 't was niet echt een hotel te noemen, eerder een kamer in een huis van een Chinese vrouw. Haha. 't was ingedeeld in de categorie hostel. Maar 't bestond dus uit een huis, of eerder een verdieping van een huis. En daarin woonde een Chinees vrouwtje die 2 kamers verhuurde. Maar de badkamer enzo was dus gemeenschappelijk, ook met het Chinese vrouwtje. We hadden haar al snel een naam gegeven, Lorelai.
Ongelooflijk grappig mevrouwtje wel. Als we binnenkwamen, moesten we onze schoenen uitdoen en deze in een kastje zetten. Voor de rest mochten we alles doen wat we wouden, we mochten zelfs haar zeep gebruiken om te douchen! Alleen zei ze wel duidelijk dat Kwinten absoluut niet naast een meisje mocht slapen, hij zou in het kleine aparte bedje moeten liggen. Arme Kwinnie:)
Enfin ja, Lorelai heeft goed voor ons gezorgd! Alleen spijtig dat ze geen loempia's bracht als late-night-snack:)
Het weekend op zich was gewéldig. Vrijdagavond zijn we op de kamer gebleven met een hapje en een drankje en hebben we vooral (veel) bijgebabbeld. Zo waren we ook min of meer uitgerust om er de zaterdag tegenaan te gaan:)
Zaterdagochtend stonden de catacomben op het programma. Ik had al eens een poging gedaan om daar naartoe te gaan maar omdat er toen zoooveel volk stond aan te schuiven, heb ik het opgegeven.
Nu gingen we voor openingstijd naar daar gaan. Maaaaarrr we waren niet de enigen die zo dachten! Er stond weer een gigantische rij. Maar omdat de catacomben nog moesten opengaan, dachten we dat het niet al te lang zou duren. Jaa amai, fout gedacht. Het heeft toch nog een tijdje geduurd voor we binnen waren. Maar 't was wel de moeite! Zoveel gangetjes en coole dingen. En veel skeletten natuurlijk. Maar zeker wel de moeite om 'ns te doen!
In de namiddag zijn we op ons gemakske gaan shoppen en hebben we de Galeries Lafayette bezocht. Ik was nog nooit tot helemaal boven geweest maar had gehoord dat dat uitzicht ook wel de moeite was. En ja hoor, 't was de moeite!:) een mooi uitzicht over Parijs. Alleen het weer mocht een beetje beter!
Daarna zijn we even teruggekeerd naar Casa Lorelai om ons 2 minuten te zetten. En dan zijn we terug de stad in getrokken om een hapje te gaan eten in le Marais. Daar had ik vorige keer met Tinne en co een leuk en goedkoop Italiaans restaurantje ontdekt, Fuxia.
Tegen 22u vertrokken we richting the Hideout, een pub in Parijs waar altijd wel leuke feestjes zijn.
En ook deze keer was het zo. We waren daar wel een beetje aan de vroege kant maar uiteindelijk liep de kelder daar snel vol. 't was een leuke avond!:)
Zondag hadden we ook nog een hele dag samen en aangezien het weer echt goed ging zijn, hadden we besloten om naar de zoo in de Jardin des Plantes te gaan. Goe plan! Veel dieren gezien, de één al wat interessanter dan de andere. Maar wel een kleine zoo, ge moet er geen olifanten verwachten:)
Maar dieren zijn àltijd leuk!
Daarna zijn we nog even naar Trocadero getrokken, het plein voor de Eiffeltoren. Er zat superveel volk te genieten van 't zonnetje en er waren weer enkele crazy artiesten aan 't werk. Overal entertainment dus:)
Even later was het spijtig genoeg weer tijd om afscheid te nemen. Na een zalig weekend ben ik die avond héél snel in slaap gevallen:)
Zaterdag was Magali vertrokken voor een week met school. Ze gingen naar een abdij ergens ik-weet-niet-waar:) ze was er alleszins wel op uit, om zo even alleen met haar vriendjes/vriendinnetjes te zijn. Ook al gingen ze dingen bezoeken én gingen ze een boek schrijven.
Magali praat veel. Heel veel. En nu was het dus opvallend rustig in huis. En dat zorgde er ook voor dat Rebecca en Sebastien eens hun zegje konden doen, wat weer leuke verhalen opleverde:)
De temperaturen stegen weer, wat betekende dat we buiten konden eten! Zo leuk, op het terras, in de zon, midden in het groen.
De kindjes waren enorm blij dat ze nu constant op hun trampoline konden springen. Want die heeft hier al serieus dienst gedaan! En elke keer moet ik er ook weer aan geloven.. Zij vinden het geweldig als ik hen kan doen op-en-neer springen. Maar na een tijdje wordt dat ook wel vermoeiend! Maar dat kennen ze niet hoor, moe zijn. Dus was ik elke avond het slachtoffer van dienst. Wel goed voor de kuitspieren!:)
Vrijdagavond was ik babysit van dienst. De ouders moesten naar een galabal van the American Section. We hadden spijtig genoeg geen tijd om er een filmavond van te maken maar dat hebben we de avond erop dan weer goedgemaakt.
We keken allemaal samen naar "Red River", waarschijnlijk één van de oudste films oooooit! Maar wel een westernklassieker! Seb snapte alleen écht niet waarom ze de film "Red River" genoemd hadden terwijl er geen rode rivier in voorkwam. Dat heb je dan met zwart-wit films.. ;)
De week erop kregen we bezoek vanuit Amerika! Grandma en aunt Kathy kwamen op bezoek. Zo leuk! Ze kwamen eerst maar voor een nachtje hier logeren omdat ze de dag daarop met John naar Normandië vertrokken. De week erna kwamen ze weer naar hier.
Ze waren echt zoals ik ze mij had ingebeeld, supersociaal en geïnteresseerd in alles wat je zegt:)
En we hadden natuurlijk ook gesprekken over wapens en aanslagen aan tafel, zoals het hoort.
De volgende dagen was Seb hier dus de enige man in huis, dat arm ventje. Maar hij heeft het overleefd!
En wij ook:)
Donderdag was het ein-de-lijk zover! Beyoncé kwam naar Parijs! En ik had tickets kunnen bemachtigen! Yeeeees!:D ik had ze enkele jaren geleden in 't Sportpaleis gezien en was compleet betoverd door haar optreden; zoooo goed. Dus moest ik gewoon dit jaar ook gaan! En dan nog in Parijs, voor ze naar België zou komen, mhehehe!
Natuurlijk werkte alles mij tegen die dag. Ik had speciaal donderdag uitgekozen omdat Véronique dan thuis werkt. En ik direct kan vertrekken als zij stopt met werken. Maar nee, ze had een opleiding die dag en moest naar kantoor. Duuuus, moest ik haar gaan ophalen aan 't station, weer naar huis rijden, om daarna terug naar 't station te rijden om de trein naar Parijs te nemen. Allemaal puur tijdsverlies! Maar John zat in Normandië te genieten en hij had natuurlijk zijn auto mee, dus er was geen andere oplossing.
En dan vond ik geen parkeerplaats, heb ik keihard moeten lopen voor de trein.. Ge kent dat.
Dus was ik ook veel later dan gepland in Parijs. En hebben we moeten lopen voor 't concert zelf en hoorden we Beyoncé haar stem al door de gangen knallen toen we nog niet op onze plaats waren.
Het àllerbegin hebben we dus gemist:( héél erg. En Britt en ik vielen omver van de warmte.
Maar we hadden superplaatsen en hebben ons ongelooflijk goed geamuseerd! Echt een topmadam.
En sowiesoooo worth the trouble!:)
De dag erna moest ik alweer inpakken voor een weekendje België. De familie Laarmans ging nog eens op familieweekend. En daar kon ik écht niet aan ontbreken.
Dus, haasten naar Parijs, de trein nemen naar Lille waar mijn lieve kleine broer en Goedele mij stonden op te wachten voor een 2u-durend ritje naar Ferrières. Rond 0u30 waren we daar denk ik, ver-moei-end! Maar zelfs de bomma was nog wakker om zeker te zijn dat we veilig daar geraakt waren!
Een leuk weerzien, direct een croqueske en een wijntje in de hand geduwd en dan kwamen de verhalen boven. Om 2u lagen we in ons bed, om er om 8u30 alweer uit te springen voor een nieuwe dag.
Veel gewandeld, omwegen gedaan, spelletjes gespeeld, pintjes gedronken, goe gegeten, geaperitiefd, quizje gedaan, verhalen verteld, de Harlem Shake gedaan, nog een beetje onnozel gedaan; dat was ongeveer de samenvatting van een zaaalig weekend.
Zondag moest ik om 17u45 alweer de TGV nemen richting Parijs. Deze keer vertrok ik vanuit Brussel en dus gingen mama&co mij daar afzetten. Goed op tijd vertrokken maar in Brussel vastgezeten in de file, op een zondag! De zenuwen begonnen al te komen want met de GPS in Brussel rijden is ook niet alles, zeker als je 't daar niet kent. Om 17u40 was ik buiten aan het Zuidstation. Ik heb nog nooooit zo hard gelopen. Om 17u43 was ik boven aan het perron en zag ik tot mijn GROTE opluchting dat de trein er nog stond. Snel opgestapt en 2 minuten later vertrokken we.
Zoiets wil ik nooit meer meemaken, die stresssss! Man toch. Maar ik ben er geraakt:)
De 2 weken erna hadden de kindjes vakantie. Dus was ik de week na 't familieweekend gedoemd om de ganse dag 3 kinders bezig te houden. Ondertussen waren de grandma en aunt Kathy weer teruggekeerd. Ook Brooke, de dochter van aunt Kathy was erbij. Zij gingen dan een paar dagen naar Parijs om daar alles te verkennen.
Ik ben er toch in geslaagd om elke dag iets nieuws te verzinnen en de kinders bezig te houden. Zo konden ze natuurlijk ook wat tijd spenderen met grandma, die daar héél blij mee was :)
De laatste avond voordat de Amerikaanse bezoekers vertrokken, gingen we uit eten. En dan nog wel in een Belgisch restaurant! Léon de Bruxelles, zo heette het, op 15min. van waar wij wonen:)
Natuurlijk kon ik niet anders dan mosselen bestellen! Heel kleine porties en nooit zo goed als degene die wij eten, maar 't kon er voor door :) als dessert nog een speculoos-coupe gegeten maar dat speculoos-ijs trok echt op niks. Zonde! Maar toch leuk dat we daar naartoe geweest zijn:)
Zaterdagochtend nam ik dan de bus weer naar België! Ze gingen hier zelf op vakantie naar Kreta en aangezien ik niet meemocht (BOE!), kon ik dus weer een weekje naar België! Jeeej!
En dat was ook weer een gewéldige week!
Eerst enkele dagen in het douce Frasnes gezeten bij papa en Tita en daarna weer naar Battel vertrokken voor dagen vol feestjes, onderonsjes met vriendinnen en nog meer feestjes!
Een perfecte week waardoor het weer éxtra moeilijk was om weer te vertrekken :(
Zondagavond was ik weer in Parijs. Het gezin ging pas maandag terugkeren vanuit Kreta dus zat ik hier nog eventjes alleen. Sushi was alleszins héél blij dat ik er was, hij had een week binnen opgesloten gezeten. Op een beetje ravage in de keuken en de kraan die open stond, had hij zich heel goed gedragen. Arme kat! Hij was alleszins heel opgelucht dat hij buiten kon:)
Ik wist niet om hoe laat ze zouden terugkeren op maandag, dus ik was thuis gebleven en zat een beetje af te wachten. Maar om 21u waren ze nog altijd nergens te bekennen. Ik begon al scenario's te verzinnen, dat hun vliegtuig vertraging had of nog erger, afgelast, of nóg erger, dat ze gecrasht waren!
Uiteindelijk toch beslist om in mijn bed te kruipen. Om 23u45 (!) kwamen ze er dan eindelijk door.
Toen was ik al half aan 't slapen en ben ik niet meer opgestaan. Ik zou ze de ochtend erna wel zien:)
En nu is dus alles weer naar het normale teruggekeerd. De kinders gaan terug naar school en iedereen voert weer zijn job uit!:)
Afgelopen weekend lieten ze mij echter weer in de steek, ze gingen voor een weekend naar Duitsland. Allemaal last-minute beslissingen want anders had ik hier een kei groot feest kunnen geven natuurlijk. Maar nee.. Zaterdag ben ik weer naar Parijs getrokken om gezellig met Britt langs canal Saint-Martin te wandelen. Daarna begon het weer er een beetje slechter uit te zien en zijn we nog naar Musée D'Orsay getrokken (jaaa dat ene museum waar Blair van Gossip Girl staat wanneer ze de prins ontmoet!) :)
Zo'n mooi gebouw, dat ik daar nog niet eerder was geweest, SCHANDE!
Zondag en maandag waren regelrechte regendagen. Zo'n slecht weer. Ik denk dat het nooit gestopt is met regenen.. En vandaag ook weer :( en op de radio zeiden ze vanmorgen dat er voor de komende dagen geen verbetering zal zijn.. BAH.
Zondag gaan Britt en ik naar Disneyland (eindelijk!) :) yeeeees! En dan mag het écht niet regenen, kunnen we dat al afspreken?! Oké.
Daarna staat er nog niet al te veel op 't programma, dus wie zin heeft om eens een bezoekje aan het prachtige Parijs te brengen, kom maar af!:)
Ondertussen heb ik ook mijn sollicitatiebrieven/mails verstuurd voor volgend schooljaar. Spannend. En dan begint het pas écht!
Maar eerst nog wat genieten van mijn mooie stad!:)))
À la prochaine fois!xxxx
En ik blijf de traditie goed in ere houden! We zijn weer bijna een maand verder..
Maar ik denk niet dat het nog zal verbeteren hoor, wees gerust :)
Ondertussen is het dus al april. JA april, en afgelopen week begon het hier 's morgens weer te sneeuwen. Laat dat maar zo! Vanaf nu wil ik alleen nog maar zon én warme temperaturen! Oké? Oké!
Ik zal wel niet de enige zijn die gefrustreerd geraak door het weer denk ik. In België is 't ook gene vette heb ik gehoord. Nuja, 't zal toch eens moeten beteren zeker?!
Oké, genoeg gezaagd! Wat heb ik hier de afgelopen weken nog uitgestoken?
Niet zo veel eigenlijk, haha.
Zoals ik in mijn vorige berichtje al aankondigde, keek ik er stiekem wel naar uit dat de vakantie voorbij was. De kindjes iets minder natuurlijk.
Maar uiteindelijk waren ze allemaal wel heel blij om hun vriendjes en vriendinnetjes terug te zien.
De voorlaatste avond van de vakantie hebben we nog eens een gezellige filmavond gehad. Met pizza als avondeten, James Bond als topfilm en popcorn als late-night-snack. Ik had nooit gedacht dat ik die Bond-films leuk zou vinden. Maar ik moet toegeven (onder lichte druk want den John is echt ne fanaat) dat hij nog best meeviel. Vraag mij niet welke we gezien hebben want dat weet ik al niet meer! Maar 't was niet slecht ;)
Ondertussen ben ik ook weer begonnen met de 'start to run'! Hoera voor mezelf! Nu zit ik ondertussen al wel aan het gedeelte waar het serieus begint te worden en je verplicht wordt om meer dan 2 minuutjes te lopen. Mijn kuiten protesteren alleszins hevig. Maar we blijven volhouden!
En zoals ik ook al hiervoor aankondigde, was het zaterdag bezoektijd! Tinne kwam met haar mama, zus en schoonzus een dagje Parijs verkennen. Voor de onwetenden, Tinne is een vriendin van in't middelbaar (waar is de tijd?!). Toen ik hier aankwam in Parijs, was zij hier ook. En nu ontmoetten we elkaar voor de 2e keer in Parijs, zo fancy! :)
Ze kwamen om 9u 's morgens aan in Gare du Nord, wat voor mij betekende dat ik hier om 7u (!!) moest vertrekken. Ja lap seg! :) maar het was méér dan de moeite waard! Zo'n gezellig dagje!
We hebben veel gezien en goed gegeten, meer moet dat niet zijn.
Mijn voetjes waren nog niet gerecupereerd of ik was de volgende dag alweer op pad richting Parijs! Ik had met Yonne afgesproken om de catacomben in Parijs te gaan bezoeken. Die waren nog niet zo heel lang geleden weer open. Dus, wij vol goeie moed naar daar getrokken... om daar aan te komen en meer dan 100 mensen buiten in een rij te zien staan. Jaaa seg! Wat een teleurstelling! Dan hebben we maar beslist om een lekkere crêpe te gaan eten daar en daarna de rij nog 'ns te checken. Maar als we weer buitenkwamen, was 't nog altijd van 't zelfde.. Spijtig. Dan maar beslist om naar het kerkhof Père Lachaise te gaan. Ik was er al geweest, maar ik vond het niet erg om dit nog 'ns te doen.
Zonder plannetje zijn we er nog vrij goed in geslaagd om enkele bekende graven te bezoeken én onze weg weer naar de uitgang te vinden. 't was dus een geslaagde namiddag! :)
Ook al waren de temperaturen iets gestegen het afgelopen weekend, in de week erop daalden ze hier fameus in huis.
Véronique vertelde mij dat den John aan de chauffage geprutst had en plots werkte ze dus niet meer. Gevolg: wij in de kou! En dat het hier potverdorie écht koud was! Met veel warme chocomelk en een fleeceke geraakten we de dag door. De dag erna zouden ze komen kijken naar de verwarming (en ze hopelijk ook ineens weer maken). Bleek dus dat de mazout op was, niet moeilijk dat die niet werkt dan. Maar dat betekende dus ook; geen warm water! En dus geen douche. En dus vettig haar. Bah.
Na 3 dagen was het uiteindelijk weer opgelost. Maar plezant was anders! Gelukkig hebben ze een paar elektrische vurekes gebracht en heb ik er eentje gekregen ;)
Maar ik ben toch wel héél blij dat alles weer werkt zoals normaal!
Afgelopen weekend was het ook hier Paasweekend. Het gezin besliste om op weekend te gaan (ergens in Frankrijk waarvan ik de naam al niet meer weet). Natuurlijk hebben ze mij daar niet lang op voorhand van verwittigd, anders kon ik jullie hier allemaal uitnodigen! Maar nee dus (zeker met voorbedachte rade gedaan!).
Ik was dus een weekend alleen thuis in de mansion. In't begin leek het mij ook gewéldig, maar 's avonds vond ik het al iets minder geweldig. Zo'n groot huis en allemaal rare geluiden, bah. Maar ik heb het overleefd en ik ben niet gekidnapt!
Zondag was ik uitgenodigd voor een Paasbrunch bij één van de aupairs. Zooooveel eten! Maar wel superleuk en gezellig. We hebben dan ook (hardgekookte) eieren beschilderd en er achteraf petanque mee gespeeld. Grappig hoor. Vooral de mensen die passeerden bekeken ons raar :)
Achja, at least we were having fun!
Deze week is er vrijwel niets spectaculairs gebeurd. :) buiten op woensdag! Woensdagavond ga ik normaal de mama ophalen aan 't station hier. 10 minuutjes rijden, easy. Maarrrr woensdagavond kreeg ik telefoon dat er een probleem was met de treinen. In het station van St. Nom la Breteche ('ons' station nota bene, waar nooit iets gebeurt!) was er een geval van agressie geweest tegen een treinbestuurder. En daarom hadden de andere treinbestuurders het werk neergelegd uit solidariteit. Enfin ja, de ouders waren allebei gestrand in Versailles. En of ik ze daar kon komen halen.
Veel keuze had ik niet he :) dus, Seb mee in de auto, en de gps als mijn nieuwe beste vriend aangesteld. Vergelijk Versailles maar met de Champs-Élysées en de Arc de Triomphe. Vijfduizend rijvakken en géén onderscheiding. Nergens. En een rond punt waar je voorrang moet verlenen aan de mensen die op het rond punt komen gereden. Ingewikkelde verkeerssituaties dus en dus ook pure stress!
Maar ik ben er geraakt! En ik ben ook weer thuis geraakt! Goed gedaan toch, vind ik zelf :)
Vandaag heb ik ab-so-luut niks gedaan. Een lui dagje, dat mag wel 'ns! :)
Morgen heb ik de auto en ga ik hier de buurt een beetje verkennen.
Ondertussen hebben we ook een nieuwe gast, een vriend van Véronique en John. Hij blijft hier tot dinsdag. Vanavond gaan we alvast iets speciaals eten maar ik ben de naam vergeten (ik moet precies mij geheugen 'ns een beetje trainen).
Volgend weekend komen Sofie L. en Kwinten op bezoek!
Het weekend erna ga ik 's zondags naar Disneyland!
Het weekend daarna ga ik op familieweekend in d'Ardennen!
En het weekend dààrna trek ik weer naar België voor een weekje! Van 4-12 mei maak ik Battel (en bij uitbreiding Frasnes) weer onveilig :)
À la prochaine fois!xx
Ik had mij dus voorgenomen om regelmatig iets te posten maar ondertussen zijn we al weer een maand verder. Hmm, voornemen niet zo goed geslaagd!
Eventjes terug in de tijd om jullie weer wat updates te bezorgen.
Zoals ik al verteld had, heb ik een Nederlands au-pair meisje ontmoet. En aangezien wij letterlijk maar 5 min. van elkaar wonen, zou het nogal stom zijn om nooit af te spreken.
Eind februari hebben we dan besloten om naar Versailles te trekken. Ik had met de oma al het kasteel bezocht, maar de tuinen, daar zijn we toen niet geraakt.
Dus, het plan, de tuinen van Versailles bezoeken.
De bus rijdt van hier vlakbij tot aan het kasteel maar op een zondag moet je niet op de bus rekenen. Er rijden er 2 op een hele dag. En dan nog op echt lastige uren. Dus hebben we maar besloten om met de trein te gaan. Echt een grote omweg maar beter dan niks:)
Het zonnetje scheen goed en 't bleek snel dat wij niet de enigen waren die besloten hadden om de tuinen te bezoeken. Een aangename drukte en een echt lentegevoel, dat kreeg ik ervan!
Het domein rond het kasteel is echt eeeeeenorm groot. Dus het nam wel wat tijd in beslag om daar rond te wandelen. In de tuinen staan ook nog enkele bijgebouwen, waar wij gratis binnen mochten.
En zo kwamen we uiteindelijk ook aan de 'boerderij' uit, waar verschillende dieren buiten stonden. Leuk om te zien allemaal!:)
Ik kon niet anders dan mij in te beelden dat je daar zou wonen, dat is echt craaazy. Maar zou wel zalig zijn!:)
Ik denk dat de foto's wel voor zich spreken..!
De week erna zat er een minder leuk momentje aan te komen. Sarah, een au-pair meisje van Oostenrijk, zou weer vertrekken naar Wenen om te gaan studeren. Zij is één van de meisjes waarmee we regelmatig afspreken en ook één van de meisjes waar ik heel goed mee overeen kwam. Dus echt heel spijtig dat ze nu al moest vertrekken!
Overdag hadden we afgesproken met een paar meisjes om te gaan schaatsen. Aan l'hotel de Ville was er een schaatsbaan opgesteld die daar blijkbaar tot begin maart staat. Dus, wij allemaal naar daar!
Vooral veel gelachen met de beginnelingen, al moest ik zelf toch ook eventjes serieus mijn evenwicht zoeken om er weer in te komen.
Uiteindelijk was het vooral in rondjes schaatsen met veel volk erbij! Maar wel leuk:) en ben niet gevallen, joepie!
's Avonds hadden we dan afgesproken om iets te gaan drinken in St. Germain-en-Laye en er een leuke avond van te maken. Het was ook al weer eventjes geleden dat ik haar had gezien, dus 't was een leuk weerzien!
We waren met veel in de Irish pub dus 't was een gezellige boel daar. De chicken wings zijn trouwens een echte aanrader! ;)
Daarna zijn we nog afgezakt naar een techno-fuif in de buurt. Ik wist op voorhand al dat dat niet echt mijn ding is, maar voor Sarah wou ik wel een efforeke doen. Maar amai, foutje!:)
't was daar heel druk maar toen we aankwamen, knalden er een paar goeie schijven uit de boxen. Dus ik dacht, oh leuk! Niet alleen maar techno! Maar dan veranderde de DJ en was er een optreden van één of andere kerel. Die besloot om de zaal in 2 te verdelen en af te tellen. En voor we het beseften zaten we daar midden (ja, wij stonden vanvoor) in een menigte die elkaar omver duwde. Hmm, toch maar snel ontsnapt daar!
Ik heb dan ook niet veel later beslist om naar huis te gaan, 't was niet echt mijn genre:)
 |
| Sarah & ik |
De dag erna hadden we dan nog 'ns afgesproken met iedereen. We hebben weer wat rondgewandeld in Parijs - Sarah had een paar overdekte winkelstraatjes gevonden die ze graag wou zien. Daarna zijn we nog naar het institut du monde arabe geweest. Heel interessant wel!
In de trein afscheid genomen van Sarah en elkaar beloofd om elkaar zéker te bezoeken. Zij komt sowieso nog eens een weekendje naar Parijs en ik ga sowieso eens naar Wenen. Nog nooit geweest maar wel de moeite denk ik!
De kinderen waren hier vooral aan het aftellen tot de vakantie. De week voor de vakantie vroeg Véronique mij of ik geen zin had om mee met de kinderen naar haar ouders te gaan. Voor 4 à 5 dagen op 'vakantie', dat leek mij wel leuk! Beter dan hier te blijven wanneer iedereen op vakantie is alleszins:)
Dus dat werd ook weer iets om naar uit te kijken.
Maar waar ik vooral naar uitkeek, was naar het eerste weekend van maart. Dan zou ik weer voor een weekendje naar België trekken! Zoals jullie wel weten (of niet), ben ik in december 25 geworden. Birgit, mijn alltimes-best-friend werd in januari 25. We hebben altijd gezworen dat we dan een bangelijk feest zouden geven. Maar met mijn ideeën altijd, een jaar in Frankrijk, zou dat een beetje moeilijk worden. Maar dat is dan buiten Birgit gerekend. Dat feest moest doorgaan!
Dus zo gezegd, zo gedaan..! Op zaterdag 2 maart was het dan zover, we hadden al onze vrienden laten afzakken naar Leuven voor een knalfeest! En dat was het ook:)
Het thema was 'goud' - want 25+25=50-->goud - en dat zorgde voor een feestelijke omgeving! 't was zalig om iedereen weer terug te zien en er tegelijk een bangelijk feest van te maken:) en daar zijn we ook in geslaagd denk ik!
 |
| GOLDEN GIRLS |
De dag erna was het weer een rush om op tijd de bus te halen om dan weer richting Parijs te rijden. Moe maar voldaan hier weer 's avonds laat aangekomen.
De dag erna moest ik weer op tijd uit mijn bed, want de kinderen hadden vakantie. En aangezien de ouders moesten gaan werken, was ik weer entertainer van dienst!
De dag erna moesten we dan vertrekken naar Gare de Lyon om de TGV richting St. Etienne te nemen. 3u op de TGV, amai. Sebastien begon al na 15 minuten te vragen of we er bijna waren. Vermoeiende rit dus:)
Uiteindelijk rond 16u aangekomen in St. Etienne, waar de opa ons stond op te wachten. Dan nog een uur in de auto tot we in Monistrol sur Loire waren. Onze eindbestemming!
Een echt bergdorpje, met precies allemaal vakantiehuisjes. De grootouders hun huis is een bungalow, met één kamer op een verdiep hoger. Niet zo groot, maar met véél deuren en kamers. :) Toen we aankwamen, waren we niet alleen. Ook de zus van Véronique, haar man en haar 2 kinderen en het andere neefje van de familie, waren er. En 's avonds zijn dan de broer van Véronique en zijn vrouw ook nog toegekomen om te blijven eten. Veel volk dus! Maar wel gezellig.
Al was ik blij dat ik op 't einde van de avond mijn deur kon toetrekken voor een iets te kort nachtje.
Ik sliep alleen op een kamer waar de gordijnen hetzelfde motief hadden als de lampenkap. Echt een schattig huisje waar de tijd is blijven stilstaan;)
De dag erna zijn de zus van Véronique, haar man en één van de kinderen weer naar huis vertrokken. En toen waren ze nog met 8. We besloten om een wandeling door de buurt te maken en eens tot aan het zwembad te wandelen. Een openluchtzwembad waar we nu spijtig genoeg niet al te veel aan hadden :)
Die namiddag zouden we gaan zwemmen in een écht zwembad én onder een dak. Maar toen we daar aankwamen, stonden er zoveel auto's op de parking dat dit niet veel goeds voorspelde. De mensen stonden tot buiten aan te schuiven. Dus zijn we maar teruggedraaid.
De volgende dag 2e poging, en een goeie. 's Morgens vroeg als één van de eersten gaan, werpt z'n vruchten af. Toch een goeie 2 uur in 't zwembad gespendeerd! En ook al is dit niet één van mijn favoriete activiteiten, de kindjes waren blij. En 't water was warm, da's ook al iets!
In de namiddag zijn we dan nog naar het dorpje gereden, voor een bezoek aan het 'kasteel' (eerder een mini-burcht) en een wandeling door de gezellige straatjes. Daarna nog bij de plaatselijke patissier gepasseerd om een lekker vieruurtje en onze wandeling afgesloten in de bibliotheek. Vooral de strips vielen goed in de smaak! 't is eens iets anders, les schtroumpfs in 't Frans.
De dag erna iets minder goed nieuws.. De avond ervoor voelde ik het al aankomen, hoesten, hoofdpijn, dat zag er niet goed uit. Toen ik opstond was 't wel duidelijk, ziek! Met koorts en de nodige zorgen weer in bed gekropen en een hele dag geslapen. De dag erna al wat beter maar nog niet helemaal. En dan werd ook Magali geveld door koorts. Allebei in bed dus!
Na 2 dagen ging het met mij al wat beter, met Magali absoluut niet. En dan kreeg ook Sebastien het. Hoge koorts, in bed! Alleen Rebecca bleef nog over:)
Gezellige boel dus. Vanaf dan hebben we niets meer kunnen doen. Het plan was om te gaan langlaufen (zij wonen echt in de bergen) maar met de zieken ging er niet veel van in huis komen. De sneeuw was dan ook aan 't smelten dus het zou sowieso niet goed geweest zijn. De rest van de plannen zijn ook in't water gevallen want Magali is tot de laatste dag ziek geweest.
Woensdagavond moesten we dan weer de TGV naar Parijs nemen. Maar de dag ervoor werd al duidelijk dat het misschien niet zo makkelijk zou zijn. Het was zó hard gaan sneeuwen dat er enorm veel mensen op de autostrade in hun auto hebben moeten overnachten. Al het verkeer lag plat, er reden geen treinen. Hmm. Het nieuws nauwgezet gevolgd en woensdag zag het er al wat beter uit.
Uiteindelijk geen problemen gehad om weer hier te geraken, gelukkig! 't was wel tijd dat we weer naar hier kwamen. Want de kinderen begonnen het ook wat lastiger te krijgen met de kleine ruimte en altijd te moeten binnen zitten.. Begrijpelijk. Maar lastige kinderen zorgen voor problemen, dus heb mij dan ook meer dan eens kwaad moeten maken. Achja, dat hoort er ook bij :)
Donderdag en vrijdag waren rustigere dagen. En met de sneeuw hier buiten hebben we ons nog goed geamuseerd!
Vanaf maandag moeten ze weer naar school, dan zal de rust hier een beetje terugkeren :)
En dan is het weer uitkijken naar de bezoekjes! Volgend weekend komt Tinne nog 'ns langs voor een dagje. En aangezien ik altijd als gids wordt aangesteld, zal ik mij tegen dan maar goed informeren;)
À la prochaine fois!xx
