De tijd vliegt eigenlijk wel voorbij! Ik zit al over de helft van mijn jaar.. Nooit gedacht dat het zo snel ging gaan :)
Ondertussen is het gewone schoolleven weer helemaal teruggekeerd. Alle feestdagen zijn voorbij en we eten geen taart meer (spijtig genoeg). Maar, ik heb toch nog 't één en 't ander te vertellen!
Eind januari is de sneeuw hier met bakken uit de lucht gevallen. De sneeuwfoto's van mijn vorige update zijn er niets tegen!
Dat heeft hier alleszins héél mooie taferelen opgeleverd.
De ritten met de auto verliepen iets minder vlot, maar ben er altijd zonder accidenten geraakt :) en da's ook al iets!
't Weekend=Parijstijd! En dat was eind januari zeker geen uitzondering.
Sneeuw of geen sneeuw, er was door iemand een wandeling door Montmartre georganiseerd. Via Facebook werd ik uitgenodigd door enkele andere au-pairs en hadden we afgesproken om er naartoe te gaan.
Zaterdagochtend vroeg vertrokken, want ik moest te voet naar het station wandelen. Met de sneeuw zeker niet makkelijk maar gelukkig had ik mijn Uggs hier om mijn voetjes warm te houden!
Onderweg naar de poort (van het domein) stopte er een auto. Een lief oud mevrouwtje vroeg mij of ik voor mijn plezier aan 't wandelen was of ik ergens moest zijn. Ik zei haar dat ik naar het station moest en zij moest daar ook zijn. Ze bood mij dus een lift aan, hoe lief! Na een korte rit wist ik dat ze 32 jaar in België gewoond had en dat ze graag zou terugkeren ook. Hoe toevallig allemaal :) mijn dag was alleszins goed begonnen!
Ze zeggen dat het in Parijs bijna nooit sneeuwt. Ja amai! Heel Parijs was bedolven onder de sneeuw en dat zorgde voor een sprookjesachtig Montmartre. Héél leuk allemaal.
De organisator van de wandeling is niet komen opdagen, maar enkele initiatiefnemers hebben de groep mee genomen om toch iets gezien te hebben.
Onderweg sneeuwbalgevechten gehad met onbekende mensen en veel uitgeschoven. Daarna ons gaan verwarmen aan een warme chocomelk. Veel nieuwe mensen leren kennen en leuke gesprekken gehad. Leuk dagje alleszins!
Zondag was ik ook van plan om naar Parijs te gaan met de meisjes maarrr de sneeuw heeft mij dat belemmerd. De treinen reden niet en heel het verkeersnet lag hier plat. Overal chaos, want het had 's nachts nóg meer gesneeuwd. Dan maar gezellig thuisblijven en naar filmpje meegepikt. :)
De sneeuw heeft nog een weekje voor buitenspeelpret gezorgd maar dan is hij weer even snel verdwenen.
Maar de sneeuw en de koude heeft ook zijn nadelen. Sebastien z'n weerstand kon het niet aan en hij is een hele week ziek geweest. Dus dat betekent ook voor mij, thuisblijven!
Na een week was ik het eerlijk gezegd ook wel beu :) dus wat was ik blij dat het weekend was!
Want het weekend stond deze keer gelijk aan: bezoek van papa en Tita, yay!
Zaterdagochtend het huis uitgeslopen om zeker op tijd in Parijs te zijn. Maarrr mijn vrienden van de SNCF wisten mijn perfect uitgestippelde traject in het niets te doen verdwijnen.
De trein die ik altijd neem (tot aan la Défense) reed niet tot aan la Défense. Er waren werken onderweg dus de trein reed maar tot 2 stations ervoor. Ja lap. Hoe moest ik dan in Parijs geraken?! De loketbediende wist mij te zeggen dat ik van in St. Cloud (het station tot waar de trein wél reed) de tram kon nemen tot aan la Défense. Van aan la Défense zou ik dan de tram nemen naar de rand van Parijs, waar papa en Tita hun hotel zich bevond. Oké dan.
Aangekomen in St. Cloud stonden er heel veel mannetjes van de SNCF om mensen de weg te wijzen. Ik ben dan gaan vragen waar ik de tram kon nemen (want dat kon niet aan het station zelf). "Suivez la route, mademoiselle."
Ja, héél duidelijk, bedankt. Ik wandel verder de straat uit, kom ik daar in een wirwar van straten terecht waar ik helemaal geen idee meer heb waar ik ben. Nog eens iemand aangesproken die mij gelukkig wel een duidelijke uitleg kon geven.
Uiteindelijk de tramhalte gevonden, ga ik op de affiches kijken of ik wel aan het juiste perron sta. Maar die affiches maakten mij alleen maar meer verward, ik kon er echt niet meer aan uit. De tram die ik wou nemen was zogezegd la Défense al gepasseerd, maar dat klopte niet want ik wist wel dat deze tram de juiste richting uitging.
Net voor de tram zou aankomen, zag ik dat ik aan de halte stond waar ik oorspronkelijk moest uitstappen. Ik zou dus bijna de tram genomen hebben naar la Défense om daarna weer op hetzelfde punt uit te komen.
Ik zat dus gewoon boenk op het punt waar ik moest uitkomen, was dat even een meevaller :)
Dan heb ik vrij snel de weg gevonden naar het hotel en ben ik zelfs iets te vroeg op mijn bestemming geraakt! Dat weten we dan ook weer :)
Chique bedoening daar, in het Courtyard Hotel in Boulogne-Billancourt. Leuk weerzien met de papa en de Tita ook :)
Daarna de metro genomen om naar de 'promenade plantée' in la Bastille te gaan. Een oude spoorweg (van de metro) die nu een wandelroute geworden is. Heel gezellig en anti-toeristisch.
Daarna afgezakt naar Montmartre. Dit blijft echt mijn favoriete quartier in Parijs. Zo'n gezellige mini-straatjes en altijd wel iets nieuws om te ontdekken.
De dag was nog niet om en daarna hebben we beslist om naar Père Lachaise te gaan. Stond ook nog op mijn to-do lijstje en dat is nu dan ook weer afgewerkt ;)
Daar lag (raar maar waar) wél nog sneeuw! Dat gaf alleszins een iets mooier zicht aan het gigantische kerkhof. Aan de ingang stond een kaart waarop je de graven van de bekende mensen kon terugvinden. We gingen eerst naar dat van Edith Piaf kijken. Rechtsvanboven op de kaart. Oké, dus gewoon naar boven en naar rechts gaan, dachten we. Toch niet zo gemakkelijk als het leek! Dat is daar zooooo immens groot en daar zijn zoveel verschillende paden, ik wist echt niet meer waar we waren. Na lang zoeken dan toch uitgekomen waar we moesten zijn en daarna ging het iets vlotter.
Eigenlijk echt vreemd hoe sommige mensen daar begraven zijn. Dat zijn bijna echte huizen die daar staan. De één al groter en decadenter dan de andere. Zeker de moeite om 'ns gezien te hebben!
Internet is een goeie vriend in tijden van nood. Zo hebben we het adres van het restaurantje waar papa en Tita wouden gaan eten tijdig teruggevonden. Even buiten voor de McDonald's gaan staan en 't is gefixt!
Een ongelooflijk gezellig en retro restaurantje, Boullion-Chartier genaamd. Reserveren kan niet, dus je moet op tijd komen. Toen wij weer vertrokken stond er zeker 30 man aan te schuiven buiten, tot helemaal om de hoek van de straat. Ongelooflijk!
Voor het eten moet je 't niet doen, al sloeg dit niet tegen vond ik! Maar het interieur is echt de moeite waard. Heel leuk ingericht en echt gezellig.
Ik kon heel mijn (ingebeeld) huis vullen met alle leuke spulletjes die je daar kon vinden. Echt de moeite :) ook daar vond je een kaart terug met de verschillende afdelingen waarin de vlooienmarkt onderverdeeld was. Daar kan je uren in verdwalen dus.
Een leuke afsluiter van een zalig weekend!
De week erna is heel snel voorbijgevlogen. Ik was zo stilletjes in mijn hoofd héél hard aan 't aftellen naar het weekend erna.
Ik had al een tijdje ervoor de bus geboekt om voor die zaterdagavond weer naar la Belgique te gaan. Sarah vertrok namelijk voor 5 maand naar Ghana en gaf die zaterdagavond een afscheidsfeestje in de Joppe. Ik had haar wijsgemaakt dat ik niet kon komen omdat het den John zijne verjaardag was en er vanalles gepland was.
Maarrr, stiekem plande ik een verrassingske om daar plots op te dagen!
Ik was echt suuuuperzenuwachtig en wou echt dat de verrassing geslaagd was. Ik heb mij dus ook als een voortvluchtige in eigen land gedragen (lees: met mijn kap op en mijn sjaal voor mijn gezicht naar de auto lopen). Niemand mocht mij gezien hebben natuurlijk :)
Eerst nog een lekker etentje gehad met mijn bestie en dan was het zover, Sarah gaan verrassen!
Met een excuus lokte Birgit haar naar buiten en dan kreeg ik de reactie waarop ik gehoopt had :) ze was eeeeenorm blij en de traantjes bleven niet lang weg :) ze kon het echt niet geloven.. :) missie geslaagd!
Ook de rest wist van niks en die waren dus ook allemaal heel verrast om mij daar te zien!
Echt een topavond gehad met een topfeestje en topvrienden en vriendinnetjes!
De dag erna was het spijtig genoeg alweer tijd om de bus naar Parijs te nemen. 4u op een bus, dan nog eens 2u onderweg met de trein en te voet, ik was geradbraakt als ik weer thuis was :) maar 't was het allemaal waard!
Toen ik naar huis wandelde, botste ik heel toevallig op een au-pair meisje uit Nederland! In het begin praatten we nog in het Frans tegen elkaar maar toen we wisten van waar we kwamen, konden we snel overschakelen naar Nederlands! De eerste keer dat ik hier iemand tegenkom met wie ik in 't Nederlands kan praten! Hoe raar :)
Zij woont op 5 min. van bij mij thuis en is hier ook al sinds september. En elkaar toch nog nooit tegengekomen! Maar daar zal nu wel verandering in komen want we hebben dit weekend afgesproken om iets samen te doen :)
De week erna is weer vrij normaal verlopen. Vanaf donderdag kwamen de grootouders (de ouders van Véronique) op bezoek. Zij wonen in de Auvergne-streek, in de buurt van Lyon.
En aangezien Frankrijk net iets groter is dan België, kunnen zij niet elk weekend op bezoek komen. Dit was de 2e keer dat ik ze zag sinds ik hier ben.
De opa was ziek geworden net voor ze hier aankwamen, dus dat begon al goed. Voor die vrijdag hadden ze gepland om een dagje naar le château de Versailles te gaan. De tickets waren al gekocht dus vroeg de oma of ik met haar wou meegaan. Oké! Dit stond ook nog op mijn to-do lijstje! :)
't Is daar echt zaaalig mooi! De inrichting van de kamers van Louis XIV, de sfeer die er hangt, en de immense tuinen natuurlijk. Om nog maar rond de aangelegde vijver te wandelen, moet je 1,5 uur wandelen. Je kan je dus al inbeelden hoe GROOT het daar is! We hadden geen tijd om àlles te bezichtigen buiten want we moesten op tijd terug zijn om de kindjes van school te gaan halen natuurlijk. Maar hier kom ik zéker nog terug.
Dat is uiteindelijk super dicht bij mij thuis, maar 15 min. met de auto! En te voet of met de fiets kan je van hier uit het domein daar ook makkelijk geraken.
In het hoogseizoen heb je daar ook lichtshows met de fonteinen. Dat staat nu ook op mijn to-do lijstje! :)
Vorig weekend ben ik op zaterdag nog even gaan genieten van de solden :) ik had van mama een brei-patroon gekregen voor een superheldenmuts voor Seb. Ben dus ook ineens wol gaan kopen, in de kleur die hij op voorhand uitgekozen had. 't was héél koud vorig weekend dus was blij dat ik weer thuis in de warmte zat!
Ondertussen was ook de oma geveld door buikkrampen. De tweede op rij..
Zondag stond er een scavenger hunt op het programma! Een aupair uit Wales had dit georganiseerd en via Facebook verspreid. Elisa en ik waren er klaar voor! Ook Yonne (au-pair uit Nederland) was daar, samen met nog een 50-tal andere mensen.
Groepen gevormd, de takenlijst gekregen en we waren er klaar voor. We kregen 3u de tijd om een lijstje af te werken met opdrachten zoals 'maak een foto met de hoed van een vreemde', 'vraag aan een politie-agent of je in zijn voertuig mag zitten' enz.
We zijn niet gewonnen maar we hebben wél goed gelachen :) het weer zat spijtig genoeg niet mee, veel wind en sneeuw zorgde ervoor dat we echt bevrozen waren na een paar uurtjes. Weer heel blij om thuis te zijn achteraf! :) maar wel te vinden voor een 2e editie (als het een beetje warmer is)! ;)
Maandagochtend bleek dat Véronique en Seb de hele nacht ziek geweest waren dus die moest ik niet naar school brengen. 's Middags kregen we telefoon van 't school dat ook Rebecca aan 't overgeven was. En of ik ze kon gaan halen.
Alleen John, Magali en ik waren dus nog gezond.
Dinsdagmiddag is ook John naar huis gekomen, ook ziek. Toen waren ze nog met twee!
Ondertussen waren de grootouders weer helemaal beter en hebben we hier een paar dagen op soep en leftovers geleefd :)
Zelfs Sushi, de kat, was ziek. Dus zijn de oma en ik ermee naar de vétérinaire gegaan. Maar omdat hij nu zo groot is (2x zo groot als de Jago), paste hij niet meer in dat kooitje.
Dus hebben we hem maar in een wasmand vervoerd. Hij was er niet gerust in maar 't is gelukt :) de vétérinaire moest er eens goed om lachen alleszins.
Magali en ik hebben dus stand gehouden, wij zijn dé twee overwinnaars van de virussen :) en hopelijk blijft dat ook zo!
Vandaag is iedereen weer naar school/'t werk en vanmiddag zijn de grootouders weer naar huis vertrokken. De rust is weergekeerd :)
Mijn kleine Valentijn heeft mij vanmorgen een zelfgemaakt kaartje bezorgd en mijn dag is weer goed.
Al moet ik er ook bijvertellen dat ik niet de enige ben die een kaartje gekregen heeft;)
Zijn échte grote liefde heet Victoire en zit bij hem in de klas. Vanmorgen stond hij zenuwachtig te wachten in de gang om haar zijn kaartje te geven. Maar zijn grote liefde was te laat. De teleurstelling was zo van zijn gezicht af te lezen. Maar net toen ik weer naar buiten ging, zag ik ze aankomen. Hij zal zijn kaartje dan toch hebben kunnen afgeven, spijtig dat ik z'n gezichtje niet gezien heb. Maar ik zal het straks wel uitgebreid mogen aanhoren ;)
❤❤❤Joyeuse Saint-Valentin et à la prochaine fois!xx
Geen opmerkingen:
Een reactie posten