Eventjes terug in de tijd om jullie weer wat updates te bezorgen.
Zoals ik al verteld had, heb ik een Nederlands au-pair meisje ontmoet. En aangezien wij letterlijk maar 5 min. van elkaar wonen, zou het nogal stom zijn om nooit af te spreken.
Eind februari hebben we dan besloten om naar Versailles te trekken. Ik had met de oma al het kasteel bezocht, maar de tuinen, daar zijn we toen niet geraakt.
Dus, het plan, de tuinen van Versailles bezoeken.
De bus rijdt van hier vlakbij tot aan het kasteel maar op een zondag moet je niet op de bus rekenen. Er rijden er 2 op een hele dag. En dan nog op echt lastige uren. Dus hebben we maar besloten om met de trein te gaan. Echt een grote omweg maar beter dan niks:)
Het zonnetje scheen goed en 't bleek snel dat wij niet de enigen waren die besloten hadden om de tuinen te bezoeken. Een aangename drukte en een echt lentegevoel, dat kreeg ik ervan!
Het domein rond het kasteel is echt eeeeeenorm groot. Dus het nam wel wat tijd in beslag om daar rond te wandelen. In de tuinen staan ook nog enkele bijgebouwen, waar wij gratis binnen mochten.
En zo kwamen we uiteindelijk ook aan de 'boerderij' uit, waar verschillende dieren buiten stonden. Leuk om te zien allemaal!:)
Ik kon niet anders dan mij in te beelden dat je daar zou wonen, dat is echt craaazy. Maar zou wel zalig zijn!:)
Ik denk dat de foto's wel voor zich spreken..!
De week erna zat er een minder leuk momentje aan te komen. Sarah, een au-pair meisje van Oostenrijk, zou weer vertrekken naar Wenen om te gaan studeren. Zij is één van de meisjes waarmee we regelmatig afspreken en ook één van de meisjes waar ik heel goed mee overeen kwam. Dus echt heel spijtig dat ze nu al moest vertrekken!
Overdag hadden we afgesproken met een paar meisjes om te gaan schaatsen. Aan l'hotel de Ville was er een schaatsbaan opgesteld die daar blijkbaar tot begin maart staat. Dus, wij allemaal naar daar!
Vooral veel gelachen met de beginnelingen, al moest ik zelf toch ook eventjes serieus mijn evenwicht zoeken om er weer in te komen.
Uiteindelijk was het vooral in rondjes schaatsen met veel volk erbij! Maar wel leuk:) en ben niet gevallen, joepie!
's Avonds hadden we dan afgesproken om iets te gaan drinken in St. Germain-en-Laye en er een leuke avond van te maken. Het was ook al weer eventjes geleden dat ik haar had gezien, dus 't was een leuk weerzien!
We waren met veel in de Irish pub dus 't was een gezellige boel daar. De chicken wings zijn trouwens een echte aanrader! ;)
Daarna zijn we nog afgezakt naar een techno-fuif in de buurt. Ik wist op voorhand al dat dat niet echt mijn ding is, maar voor Sarah wou ik wel een efforeke doen. Maar amai, foutje!:)
't was daar heel druk maar toen we aankwamen, knalden er een paar goeie schijven uit de boxen. Dus ik dacht, oh leuk! Niet alleen maar techno! Maar dan veranderde de DJ en was er een optreden van één of andere kerel. Die besloot om de zaal in 2 te verdelen en af te tellen. En voor we het beseften zaten we daar midden (ja, wij stonden vanvoor) in een menigte die elkaar omver duwde. Hmm, toch maar snel ontsnapt daar!
Ik heb dan ook niet veel later beslist om naar huis te gaan, 't was niet echt mijn genre:)
 |
| Sarah & ik |
De dag erna hadden we dan nog 'ns afgesproken met iedereen. We hebben weer wat rondgewandeld in Parijs - Sarah had een paar overdekte winkelstraatjes gevonden die ze graag wou zien. Daarna zijn we nog naar het institut du monde arabe geweest. Heel interessant wel!
In de trein afscheid genomen van Sarah en elkaar beloofd om elkaar zéker te bezoeken. Zij komt sowieso nog eens een weekendje naar Parijs en ik ga sowieso eens naar Wenen. Nog nooit geweest maar wel de moeite denk ik!
De kinderen waren hier vooral aan het aftellen tot de vakantie. De week voor de vakantie vroeg Véronique mij of ik geen zin had om mee met de kinderen naar haar ouders te gaan. Voor 4 à 5 dagen op 'vakantie', dat leek mij wel leuk! Beter dan hier te blijven wanneer iedereen op vakantie is alleszins:)
Dus dat werd ook weer iets om naar uit te kijken.
Maar waar ik vooral naar uitkeek, was naar het eerste weekend van maart. Dan zou ik weer voor een weekendje naar België trekken! Zoals jullie wel weten (of niet), ben ik in december 25 geworden. Birgit, mijn alltimes-best-friend werd in januari 25. We hebben altijd gezworen dat we dan een bangelijk feest zouden geven. Maar met mijn ideeën altijd, een jaar in Frankrijk, zou dat een beetje moeilijk worden. Maar dat is dan buiten Birgit gerekend. Dat feest moest doorgaan!
Dus zo gezegd, zo gedaan..! Op zaterdag 2 maart was het dan zover, we hadden al onze vrienden laten afzakken naar Leuven voor een knalfeest! En dat was het ook:)
Het thema was 'goud' - want 25+25=50-->goud - en dat zorgde voor een feestelijke omgeving! 't was zalig om iedereen weer terug te zien en er tegelijk een bangelijk feest van te maken:) en daar zijn we ook in geslaagd denk ik!
 |
| GOLDEN GIRLS |
De dag erna was het weer een rush om op tijd de bus te halen om dan weer richting Parijs te rijden. Moe maar voldaan hier weer 's avonds laat aangekomen.
De dag erna moest ik weer op tijd uit mijn bed, want de kinderen hadden vakantie. En aangezien de ouders moesten gaan werken, was ik weer entertainer van dienst!
De dag erna moesten we dan vertrekken naar Gare de Lyon om de TGV richting St. Etienne te nemen. 3u op de TGV, amai. Sebastien begon al na 15 minuten te vragen of we er bijna waren. Vermoeiende rit dus:)
Uiteindelijk rond 16u aangekomen in St. Etienne, waar de opa ons stond op te wachten. Dan nog een uur in de auto tot we in Monistrol sur Loire waren. Onze eindbestemming!
Een echt bergdorpje, met precies allemaal vakantiehuisjes. De grootouders hun huis is een bungalow, met één kamer op een verdiep hoger. Niet zo groot, maar met véél deuren en kamers. :) Toen we aankwamen, waren we niet alleen. Ook de zus van Véronique, haar man en haar 2 kinderen en het andere neefje van de familie, waren er. En 's avonds zijn dan de broer van Véronique en zijn vrouw ook nog toegekomen om te blijven eten. Veel volk dus! Maar wel gezellig.
Al was ik blij dat ik op 't einde van de avond mijn deur kon toetrekken voor een iets te kort nachtje.
Ik sliep alleen op een kamer waar de gordijnen hetzelfde motief hadden als de lampenkap. Echt een schattig huisje waar de tijd is blijven stilstaan;)
De dag erna zijn de zus van Véronique, haar man en één van de kinderen weer naar huis vertrokken. En toen waren ze nog met 8. We besloten om een wandeling door de buurt te maken en eens tot aan het zwembad te wandelen. Een openluchtzwembad waar we nu spijtig genoeg niet al te veel aan hadden :)
Die namiddag zouden we gaan zwemmen in een écht zwembad én onder een dak. Maar toen we daar aankwamen, stonden er zoveel auto's op de parking dat dit niet veel goeds voorspelde. De mensen stonden tot buiten aan te schuiven. Dus zijn we maar teruggedraaid.
De volgende dag 2e poging, en een goeie. 's Morgens vroeg als één van de eersten gaan, werpt z'n vruchten af. Toch een goeie 2 uur in 't zwembad gespendeerd! En ook al is dit niet één van mijn favoriete activiteiten, de kindjes waren blij. En 't water was warm, da's ook al iets!
In de namiddag zijn we dan nog naar het dorpje gereden, voor een bezoek aan het 'kasteel' (eerder een mini-burcht) en een wandeling door de gezellige straatjes. Daarna nog bij de plaatselijke patissier gepasseerd om een lekker vieruurtje en onze wandeling afgesloten in de bibliotheek. Vooral de strips vielen goed in de smaak! 't is eens iets anders, les schtroumpfs in 't Frans.
De dag erna iets minder goed nieuws.. De avond ervoor voelde ik het al aankomen, hoesten, hoofdpijn, dat zag er niet goed uit. Toen ik opstond was 't wel duidelijk, ziek! Met koorts en de nodige zorgen weer in bed gekropen en een hele dag geslapen. De dag erna al wat beter maar nog niet helemaal. En dan werd ook Magali geveld door koorts. Allebei in bed dus!
Na 2 dagen ging het met mij al wat beter, met Magali absoluut niet. En dan kreeg ook Sebastien het. Hoge koorts, in bed! Alleen Rebecca bleef nog over:)
Gezellige boel dus. Vanaf dan hebben we niets meer kunnen doen. Het plan was om te gaan langlaufen (zij wonen echt in de bergen) maar met de zieken ging er niet veel van in huis komen. De sneeuw was dan ook aan 't smelten dus het zou sowieso niet goed geweest zijn. De rest van de plannen zijn ook in't water gevallen want Magali is tot de laatste dag ziek geweest.
Woensdagavond moesten we dan weer de TGV naar Parijs nemen. Maar de dag ervoor werd al duidelijk dat het misschien niet zo makkelijk zou zijn. Het was zó hard gaan sneeuwen dat er enorm veel mensen op de autostrade in hun auto hebben moeten overnachten. Al het verkeer lag plat, er reden geen treinen. Hmm. Het nieuws nauwgezet gevolgd en woensdag zag het er al wat beter uit.
Uiteindelijk geen problemen gehad om weer hier te geraken, gelukkig! 't was wel tijd dat we weer naar hier kwamen. Want de kinderen begonnen het ook wat lastiger te krijgen met de kleine ruimte en altijd te moeten binnen zitten.. Begrijpelijk. Maar lastige kinderen zorgen voor problemen, dus heb mij dan ook meer dan eens kwaad moeten maken. Achja, dat hoort er ook bij :)
Donderdag en vrijdag waren rustigere dagen. En met de sneeuw hier buiten hebben we ons nog goed geamuseerd!
Vanaf maandag moeten ze weer naar school, dan zal de rust hier een beetje terugkeren :)
En dan is het weer uitkijken naar de bezoekjes! Volgend weekend komt Tinne nog 'ns langs voor een dagje. En aangezien ik altijd als gids wordt aangesteld, zal ik mij tegen dan maar goed informeren;)
À la prochaine fois!xx
